Śmierć
Inspiracja – „Nie boję się” Waldiego
Zawsze jest trudno żegnać się,
Zwłaszcza, gdy podróż jest daleka.
Charon dokładnie o tym wie,
Lecz nie zaczeka.
Bo czy to żebrak, czy to król,
Kiedy wystawi mu oblig się,
Po cóż przedłużać bliskich ból?
– Płynie po Styksie.
Na rzece zimny opar legł,
Ale za dalą gdzieś zamgloną
Czeka już na nas drugi brzeg
I bliskich grono.
Radość spotkania jeszcze trwa
Z gronem przyjaciół i z rodziną,
A już czekamy tego dnia,
Gdy do nas płyną
Ci, co zostali jeszcze tam,
Na drugim brzegu cichej rzeki...
Już rozstać się nie zdarzy nam
Przez całe wieki.
Komentarze (21)
Spodobała mi się kompozycja wiersza i w ogóle wiersz.
Ale z taką wiarą, to nie wiem, czy się ktoś spotka ;-)
A może lepiej, któż to wie,
gdy dni ubywa, w cichy wieczór
przed drogą tą nie żegnać się
jakby na przekór.
Pamięć zwodnicza często jest,
pierwsi zbliżają się z daleka.
Najtrwalszy pierwszy czuły gest
i drży powieka.
Czy właśnie oni w naszych snach
są tym zarzewiem tak jak wici,
aby przełamać ludzki strach,
w Jej zapowiedzi?
A czy tam znajdę własną dłoń,
czy będzie pies mój albo kocur?
Może tak trzeba: złożyć skroń
pod święty topór?
A tam w wieczności — w glorii — ja? -
każdy zadaje to pytanie
Jemu, bo Pierwszy, stwórca łask,
ludziom — rozstanie?
Może to tylko promyk zgasł,
a śmierci nie ma ani trochę.
W maleńkiej części każdy z nas
już teraz Bogiem.
Już teraz karmi ciałem swym,
jeśli czasami Mu pozwalasz;
otworzysz oczy — a w Nim ty,
krew Jego ciała.
Nieprzyzwoicie religijny chyba, ale taki wyszedł,
pozdrawiam :-)
za ostatni grosz
Jak się Pan Bodek nie pogniewa to podpinam się pod
jego kom. Co tu kadzić więcej ? Powiem tylko że lubię
Cię czytać. Tak po prostu lubię. Pozdrawiam serdecznie
Mistrzowska egzekucja tematu.
Chylę głowę Jastrzu!
Mega zabawny wiersz na trudny temat.
Bardzo:)
Może i przyjdzie spotkać się... - i odpocząć:)