*Smutek*
Smutek napawa me serce,
me ciało,
mą duszę,
od smutku,
cały w środku się duszę,
smutek jest we mnie,
nie odstępuje mnie na krok,
smutek jest we mnie,
trwa to już prawie rok,
lecz dopiero rok pierwszy,
lecz to strasznie serce me meczy,
smutno mi, bo wciąż jestem sam,
choć ludzie twierdzą, że radę sobie dam,
smutno, bo pracy szukam wciąż,
wiję się w domu bezradnie-jak wąż,
wciąż tylko czekać, odezwiemy się,
już chyba w to nie wierzę,
prędzej...me życie po prostu skończy
się,
smutno jak mam kontakt z byłą,
lecz nie to, że go mam,
ale gdy stale mi mówi,
że tylko od seksu ją mam...
smutno gdy wspominam inną,
obdarowałem miłością ją,
choć może inni zauroczeniem to zwą,
mogłem być z nią,
i dzieci mieć jej,
mogłem z nią zamieszkać,
podzielać radości jej...
to miłość przez internet,
oddałbym życie swe,
by tylko choć na chwilę,
przytulić do niej się...
poczuć znów jej zapach,
z córką pobawić się...
dziś mogę tylko marzyć,
wspominać tamten czas,
bo wiem, że to nie wróci,
nie będzie już NAS...
smutno mi, że siedzę tu sam,
ale sam to wybrałem,
sam do tego dążyłem,
sam tego chciałem,
smutno ,że w mym sercu,
smutek stale gości,
że nie ma w nim szczęścia,
piękna,
ani radości...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.