Smutek
Smutku jesteśmy z sobą na ty
boś mą każdą chwilą,
spędzoną w samotne dni.
Popijam z tobą gorzkie łzy
i czekam na weselsze dni.
Już nic nie zostało
prócz pustych, szarych chwil.
Ty czujesz to jak pragnę się śmiać
Rozpalić choć chwilkę radości
Po deszczu boso biegać
I kochać mocno, kochać
I wiesz gdyby nie ty
Przyjacielu mój smutny
Bardziej pękło by mi serce
Bo życie moje, -
to tyran okrutny
27.11.1984
autor
jagodaszydlowska
Dodano: 2011-07-07 22:02:41
Ten wiersz przeczytano 658 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
odrzuć smutek...przyjaciel to skarb najcenniejszy.
Oj,aż mi szkoda...Pozdrawiam miło:)
Tyrana trzeba zwalic na kolana