Smutek lat
Jest zawiedziona pustką lat
udręczonych smagana wichurą
drżącym liściem więdnącym
jest bezsenną nocą
która nie liczy gwiazd
okna żaluzjami zasłonięte
jest pulsującą próżnią
spopielałą myślą kurzu
ale jeszcze żywa
jest warzywem, które podlejesz
odżyje i zakwitnie miłością
szeptać będzie tylko twoje imię
autor
Xenia1
Dodano: 2017-09-26 22:45:53
Ten wiersz przeczytano 1009 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
MaW-i dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Xeniu. Ja nie widzę tutaj romantyzmu... aż
takiego :-).Wręcz dostrzegam tęsknotę i sporo obaw.
Ogrom doświadczeń i krętych dróg. Owszem pojawia się
nadzieja na lek całego zła tego świata.Miłość. Oby się
spełniło. Tego z całego serca życzę
Amorku1988 dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Stella Jagódko miło Cię gościć. Pozdrawiam serdecznie
z uśmiechem.
Ja rozumiem ten wiersz jako modlitwę. Świadczą o tym
dla mnie trzy ostatnie wersy. A to imię to Jezus.
Jak się mylę, to nie ma tragedii.
Pozdrawiam serdecznie i głowa do góry!
Ładna refleksja :)
Pozdrawiam, Xeniu.
Ewaes dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Weno dziękuję komentarz. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem.
Ile czasu tracimy w życiu. Często przez swoją głupotę,
nieumiejętność walki z przeciwnościami losu, ambicją,
podkreślaniem swego ja, brakiem szacunku do partnera,
itp, itd. A życie to tylko jedna, krótka chwila.
Chociaż na starość nauczmy się nim bawić, wyciągając
wnioski z przeszłości...Fajny ten Twój wiersz.
Pozdrawiam. Miłego dnia...
Witaj Pani L miło Cię poznać,dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Witaj Karmarg :)) dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem, miłego dnia życzę.
Masz dryg do pisania. pzdr
Śliczny, romantyczny wiersz pozdrawiam :)
Miłość to kropelki gdy smutek dopadnie :)
Pozdrawiam :)
Wyleczyć że smutkow może miłość :) trzeba odsłonić
żaluzje...
Piękny jest
Pozdrawiam :*)