Smutek i tęsknota
Życie to dar cenniejszy od złota...
Gdy patrzę na słońce nad morzem
zachodzące,
na gwiazdy piękne na niebie świecące,
na świec płomienie w pokoju błyszczące,
na węgla w kominku kamienie żarzące,
i czuję smutek i tęsknotę za miłością
iskrzącą złotem.
Kiedy idę plażą pustą i piaskową,
gdy całuję twoje usta wciąż na nowo,
kiedy w sklepie przymierzam kieckę
odlotową,
gdy rozmawiam w głuchą noc z huczącą
sową,
wtedy czuję smutek i tęsknotę za przyjaźnią
tak błyszczącą złotem.
Gdy czuję liście jesienią spadające,
gdy widzę wiatr w nocy wiejący,
gdy patrzę, me oczy są wciąż niewidzące,
lecz wszystko jest nadal jasne jak
słońce,
I w takich chwilach czuję smutek i tęsknotę
za życiem pokrytym jakby złotem.
Komentarze (1)
Bardzo ładny wiersz, miło sie go czyta. Masz mój głos
;)