Smutki i smutecki

Pięknie napisane :) Oj lubię tę gwarę :)))

Tak jest wszystko przemija
ale Jesień też zachwyca

Po co czekać na zimę potem wiosnę...
zachwyć się jesienią
gdy rude kasztany
w zieleni się mienią,
żółte liście
z chłodem idą w tany
gdy ranek zamglony
a czasem zaspany

Zachwyć się jesienią!
kiedy widzisz tyle złota
i nim przyjdzie słota
polub ją, pokochaj

mówią że ona smutna...
a kto tak barwami zaprasza
i nudy rozprasza
gdy wieczór szybciej nastaje
słońce chowa się wcześniej niż latem
z dłuższych chwil w spokoju korzystaj
weź od niej żołędzie w swych kapelusikach
podobne do twoich
niech chłód nie przenika

a ta ludzka niech się spóźnia
gdy często się śmieję
nie z innych a do nich
mam nadzieję
że mnie to wyróżnia
a płuca śpiewem rozhuśtane
wydają takie tony
jak wiosna w kwietniu
i niedzielne dzwony .C.D.

Pięknie piszesz, bardzo lubię czytać Twoje wiersze
Skoruso:)
Pozdrawiam:)

Jesteśmy mistrzami - moi przyjaciele
I będziemy walczyć dalej, aż do końca
Jesteśmy mistrzami
Jesteśmy mistrzami
Precz z przegranymi
Ponieważ jesteśmy mistrzami tego świata.:))))

Lubie Twoje wiersze,pozdrawiam serdecznie

I jak Cię nie czytać droga Skoruso, skoro pozostawiasz
takie mądre wiersze. Pozdrawiam Cię pięknie:-)

Z wiarą w lepsze jutro, jakoś damy sobie radę.
Pozdrawiam :)

Oj Skorusa twarda jesteś - zimą po dachach łazić!
Pozdrawiam nizinnie

:)

Pięknie piszesz o smutkach i smuteczkach.Z nadzieją i
obawą.Takie nasze życie.Pozdrawiam serdecznie:)

Pożyjemy zobaczymy jaka będzie zima,
aczkolwiek człowiek jest silny i każdą przetrzyma.

Pięknie piszesz o smutkach.
Ja też się boję zimy i tego odrzucania śniegu, sił
coraz
mniej. W zeszłym roku zima
trochę oszczędziła, co przyniesie
ten rok, zobaczymy.
Pozdrawiam serdecznie.

piękny wiersz....Ech, te smuteczki..:)

Skoruso Kochana, cudownie piszesz, z nadzieją i z
lękiem jednocześnie... a przed Tobą jeszcze wiele i
wiosen, i zim, i lat , i jesieni :-)

Też bym chciała, żeby zima była lekka, no tak troszkę
mroziku. Pozdrawiam skoruso