Smutna radość
Smutek przeplatany słońcem radości,
Ot to, co burczy mi w żołądku,
Siedzi na wysłanym czerwienią sercu,
Czy tkwi w głowie.
I wielki znak zapytania nad owym
Rozgardiaszem zawisa, niczym
Ciemna chmura lecąca podmuchem wiatru,
Zsyłająca częściej skroplone swe oblicze
Na jałowe pole mej duszy, czy rzadziej
Otwierająca przestrzeń promieniom
słońca,
Ku szczęściu…
autor
Bugas
Dodano: 2006-09-14 16:14:36
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.