Smużka światła
Smużka światła
do serca się wdarła
dzień i noc
niezdarnie poplątała
Próbując skrzętnie
w mizernie zaszyte
łaty się wsunąć
bladym świtem
ostatnie rozerwała
Udręczone dotąd serce
utraciwszy na swej wadze
zapragnęło pozbyć się
zagnieżdżonych w smutku korzeni
W ciepłych ramionach
łuną światła wybuchło.
autor
Brzeginia
Dodano: 2008-06-11 16:21:42
Ten wiersz przeczytano 553 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Dziękuję za te miłe słowa.
A tak świat, który stwarza nasza wyobraźnia otwiera
granice, które później możemy przekraczać w życiu.
Granice własnych słabości i lęków.
/wberw logice/