Śnić Kobietę

Wymyśliłem dziś wieczór idealny plan!
Stworze sobie Kobietę- Sztuczną! Mówię Wam!
Dlaczego powiecie...bo to będzie „Ta”.
Co marzy o niej każdy, co ją ścigasz w snach.

Zabrałem się do dzieła, zaczynam od góry.
Włosy kruczo-czarne, usłane z wichury.
Pod nimi skryje dusze, taką od żelazka.
Będzie tęga głowa. Żar! Niech do diaska!

Czoło pomarszczone, lekko nie ze starości.
Ze Śmiechu do rozpuku. Ha ha! już stop litości.
Teraz czarne oczy z węgla tak starannie włożę.
Pełne namiętności, żaru, osadzę je w korze.

Usta będą z fascynacji, tylko znajdę trochę.
A jak nie przestaną szeptać? Myśleć będę potem.
Rysy twarzy zrobię z tęczy, co wystaje z ziemi.
Niech zachwytem szarpie dusze. Niech się pięknie mieni!

Serce trzeba gdzieś położyć... musi starczyć miejsca.
Pełne uczuć, głębi,pragnień,życia ze szczyptą szaleństwa.
Ah, dwie szczypty moi mili, lepsze są od jednej.
Tak jak lepszy księżyc w pełni niż stopiony we mgle.

Inspiracja! Tak ją nazwę, niech mi skrada myśli.
Niech je bierze już na zawsze, gratis oddam zmysły.
Teraz skrzydła, lekkie z szczęścia, by zdobywać szczyty.
Cele, miejsca i pragnienia, obalając mity.

Uff, zbyt długo żeby streścić całej pracy stos.
Tylko wspomnę że od życia pstryczek ma mój nos...
Zlany potem, nieobecny, sen czy jawa? Śpię czy wstałem?
Ta co nigdy się nie zdarza... Właśnie Ją poznałem!!

autor

ksiezyc

Napisany: 2009-12-29 Dodano: 2010-01-02 21:32:16

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie