Śnieg.

Powiedz mi, czy słyszysz jak cichutko pada śnieg?
Płatki muskają Twoją rumianą twarz.
Powiedz, czy czujesz miły chłód, który Cię ogarnia?
Te dreszcze, które dobrze znasz.

Wstań i krzycz!
O Boże! Tak bardzo chcę żyć!
Usiądź i płacz!
Zrozum, że szczęście masz!
Niech każdy dzień się nie kończy!
Niech cierpienie Cię nie wykończy!
Pozwól by śnieg padał wokoło.
Wznieś swe myśli tam, wysoko!

Pada śnieg delikatnie, muska moje dłonie.
Sople lodu na dachach, a na jeziorze kra.
Spoglądasz na me wargi czerwone.
Którz je lepiej zna?

A ja mówię tylko.
-Unieś swoje skrzydła,
wzleć wysoko, teraz, szybko!
I myślę, czy na coś się przydam.
A Ty nadal na mnie spoglądasz,
bo wiesz, że smutek odpędzam.
I nagle zaczynasz się śmiać.
Takiego pragnę Cię pamiętać.

autor

pannanoctis

Napisany: 2009-04-24 Dodano: 2009-04-25 12:16:51

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie