"Sobie śpiewam a muzom"

Ja jestem, ja
(kobita) na świecie,
a rymy Twe mnie cieszą
jako wiosną kwiecie!

Pulchra poem Vick Thor-ku!
Et redemptionem vinorum;) Pozdrawiam serdecznie:)))

to było sympatyczne, nawet kotletów spalonych nie żal,
ale musiałam Cię obudzić;)))
mój braciszku młodszy:)

Uwielbiam golonki i najbardziej
gdy lewa jest daleko od prawej,
bo wtedy trzeba skupić się na centrum by nie dostać
zeza.

I tamte kotlety samotne pamiętam
z wielkim sentymentem kiedy
prysłaś mi olejem po oczętach
pokazując, że da się coś napisać
na poważnie.

Uwielbiam Was Ewa i Halinka:)

ad vocem EM;
qui manducat et bibit indigne
oportet quod natura contacta adurat,
et caca relinquo..

Vick Thor :-)
Bonam escam - Salus animæ.
Salus animæ - pulchra poemata ;-)

Bardzo się podoba :)

sobie śpiewam a uszom wydawa się
jakoby owa kantyczka cicha
była modlitwą, a orantka pokorna i licha
krotochwilnie mistrza czarnoleskiego
brała in exemplum nader pilnie
by coquus librum edito in spe legentium..
dostarczać do uczt jakowyś per argumentum

piękny, radosny wierszyk, pozdrawiam :)

rosół gotuje:))) z kaczki - bo lubi:)

No proszę, jednak książka kucharska to artykuł
pierwszej potrzeby ;-))
Catlerone, odpowiem Ci na to swoim niegdysiejszym
wierszykiem:

Marysia dla Rysia z łąk przyniosła kwiecie,
bo Rysia kochała najbardziej na świecie.
A Rysio jej na to: włóczysz się po łące,
zamiast ugotować krupnik na golonce.

Tak to się nieraz potrzeby serca rozmijają, ale w
pewnym wieku, patrzy się na to wesoło ;-)

Catlerone:) pamiętasz jak się poznalismy?:)
to było przeurocze:)

Sorry Ewa za prywatę:) ale Łucznik wzbudza we mnie
tyle siostrzanych uczuć, że nie mogłam się oprzeć.

catlerone:)) znów kotlety smażę;)

Wiersz nie jest wesoły,
czyta mi się, że to uśmiech
przez łzy, ale bardzo ładny.

Taki dylemat czuję codziennie
i przeraża mnie, że jest nierozwązywalny widząc
starszą
Siostrę z takim samym.
Ale co tam, choć Twoje słowa
cenne może wejdziemy w codzienność
i ugotujemy rosołek:))
Miłego:)