Sonet Miłosny...

Tym którzy potrafią kochać...

Opętała mnie tego wieczoru
dwuimienna bólu-radości
Słodka tylko z pozoru
dotarła nawet do kości
Czuje na sobie czerwień jej koloru
i żółć towarzyszki zazdrośći
Wierność rodem z klasztoru
Troski i znoje miłości
Śmiała, naiwna,szaleństwem nie pogardzi
Lotna, uparta-choć tak wiele znaczy
Kocham...nikt na to nic nie poradzi
Widzę to czarno na białym
Miłość nie jest uczuciem doskonałym.

...trzeba uwierzyć w miłośc i podąrzyć wspólną drogą...

autor

pilar

Napisany: 2003-02-14 Dodano: 2004-09-11 13:29:34

Ten wiersz przeczytano 1636 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie