Śpiąca królewna...

Zasypiając myślała o świecie, o pięknych rzeczach i sprawach.
Nagle budząc się zamarzyła o miłości, której brak…
O czym śniła nie wiadomo. Jedna pustka, jeden cień,
Aby w końcu być szczęśliwą i zrozumieć, czym jest dzień.
Sama była, nie miała pokrewnej duszy swej, tylko uszy
Zdolne, słyszeć: słowo-kocham!
Nastał cud! Dziś odnalazła zgubiony życia tom,
Ma rodziców kochających i troskliwy dom.
Życie jakże jest łaskawe darowało wielka sławę:
Ona swe pięć minut odebrała, a o snach?
Już zapomniała.

autor

pilar

Dodano: 2004-09-12 10:48:01

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie