spacer
Zabrałam serce
na spacer do parku.
Z nadzieja aby je trochę ostudzić.
Zmarzły mi stopy, nos i palce.
Lecz nie moje serce, ono uparcie
wciąż wyrywało się do ludzi.
autor
Donna
Dodano: 2015-02-14 18:01:48
Ten wiersz przeczytano 949 razy
Oddanych głosów: 18
Klimat Melancholijny
Tematyka
Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Dziękuję Kruszynka-Iza, życzenia odwzajemniam.
Ładny wiersz. Wszystkiego dobrego na Nowy Rok:)
Człowiek samotny gorzknieje - z ludźmi nawet gdy nie
zawsze wszystko układa się dobrze, jest zawsze raźniej
i ciekawiej - Pozdrawiam serdecznie
Bo masz dobre serce :)
kieruj sie jego głosem i rytmem
Ono Ciebie nie oszuka
pozdrawiam
"Z młodej piersi się wyrwało..." :) daj niech się
popasie luzem :)
Pozdrawiam
ale to dobrze, wiesz, że to dobrze, prawda?
serce chce się wyzwolić z samotności Dobry wiersz
Pozdrawiam:)
Skupiłam się na ciekawej treści. Mimo chłodu w wersach
ujęłaś mnie swoim ciepłym sercem wyrywającym się do
ludzi :) Pozdrawiam :)
i ma racje,,,ładny wiersz,pozdrawiam
Wielka niedzwiedzico,dziekuje za trafne uwagi...Moze
ktos zna jakis sposob jak zmienic tekst aby byl z
polskimi znakami?
Serce zawsze wyrywa się do ludzi
Bardzo trafna i ciepła w przekazie miniaturka :)
Pozdrawiam walentynkowo :)
Dziekuje sotek,tanczaca z wiatrem,ewita...zycze wam
goracych walentynek
Fajny pomysł na sercową melancholię, szkoda, że nie
masz polskich znaków:)))
Daj spację przed "ono":)
Zastanawiam się też czy potrzebne "swoje", może
wystarczy "zabrałam serce"?
Przyzwoita zwrotka, można było trochę dłużej
pociągnąć, więcej akcji. Ale początek jest ok.