spacer w jesieni

miał być zwyczajny spacer w jesieni spod nóg zebrałem lśniące kasztany
szedłem tą drogą po raz dwudziesty
a świat wydawał mi się nieznany

wiatr czyści drzewa kolory miesza
drogę zamienił w dywan z listowia
idę i szuram nogą jak dzieciak
biegnę szczęśliwy niby dla zdrowia

krzyczę gdzieś w duszy chce mi się śpiewać
staruszek z laską koło mnie przeszedł
lekko speszony tylko zerknąłem
miał kasztanami wypchaną kieszeń

miły staruszek uśmiech znajomy
szedł i zaszurał nogą jak dzieciak
a gdy po chwili się odwróciłem
już go nie było jak liść odleciał

autor

Chicago

Napisany: 2019-08-17 Dodano: 2019-08-17 12:23:49

Ten wiersz przeczytano 937 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie