Spacer nad jeziorem

Dedykuję go dla smutnych i rozgoryczonych aby zrozumieli,że można kochać inaczej.

Spacer nad jeziorem.

Cisza pieściła moje uszy,
skowronek śpiewał swe trele ,
nad spokojną taflą jeziora
słonko świeciło w niedzielę.
Serce moje się cieszy, tą ciszą z oddali
a oczy zachwyt rozjaśnia ,
pięknych widoków barwami.

Wszystko jest moje.
Spójrz wzrokiem dokoła ,
moje są lasy , moje są łąki , moje są pola i zioła.
Och ! Jaka jestem bogata.
Dziękuje , że mam tak wiele.
Dziękuje wam oczy za bogactwo moje.
Dziękuję , że widzę .

Dzięki wam moje uszy wspaniałe ,
za dar tak przebogaty ,
za trele ptaków , za śpiew skowronka , za szum strumyka
i za zefirek i orkan.
Czy pokochałabym zefir nie wiedząc jak okrutny jest orkan?
Dziękuję że słyszę .

Dziękuje ci rozumie ,
że pozwalasz mi to wszystko ,
co istnieje na tym świecie ogarnąć ,zrozumieć.
Podzielić na białe i czarne, na ładne i brzydkie, na dobre i złe .
Dziękuję rozumie , że cię mam.
Dziękuję ci moje serce ,
za skarb rozumienia , mojego istnienia .

Dzielę się z Wami bogactwem wszechświata -
dla wszystkich wystarczy , jestem bogata.
Czy czujecie to samo co ja ?
Dzielę się z wami tą ogromną gamą dźwięków -czy słyszycie ją?
i paletą najpiękniejszych barw rozsypaną od ziemi do nieba .
Jejku ! jaka ja jestem BOGATA ,
a jaka SZCZĘŚLIWA ! .

ALICJA JABŁOŃSKA

autor

pachnącygroszek

Napisany: 2014-10-12 Dodano: 2018-05-23 10:37:46

Ten wiersz przeczytano 854 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie