Spacer po błękitnym moście
Po błękitnym moście będę szła,
po moście z Twoich spojrzeń gorących,
nie zważając na piekące stopy,
będę szła, biegła bez wahania!
Ominę przeszłość czyhającą za rogiem,
zwątpienie oszukam zmyślną zagadką,
nie dam się zatrzymać zazdrości,
będę biegła, biegła do Ciebie!
Pozdrowię gestem dłoni mijający czas,
uśmiechnę się do wspólnych wspomnień
i pójdę dalej błękitnym mostem...
na jego końcu czeka Przeznaczenie.
autor
Puella
Dodano: 2005-01-09 21:53:05
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.