Spacer we dwoje

Zabrałem Cię na wycieczkę,
Po lesie.
Jeżyny tak pięknie pachniały.
Posadziłem Cię na twardym pniu.
Nie wyraziłaś niechęci do wilgotnego drewna.
Strach?
A może pożądanie?
Gdy zacząłem błądzić po Twych udach,
Powiedziałaś : Nie!
Lecz słowa urwały się.
Martwą ciszę przerwał upadek.
Wystający konar dopiął swego,
Jędrne uda przestały stawiać opór.
Dziś jestem szczęśliwym człowiekiem.
Wiem, że mnie kochacie.
W ostatnią podróż w mych ramionach wyruszacie.

autor

dżizys

Dodano: 2008-01-16 13:52:52

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie