spadam, samotnie spadam

Znam date, ale i tak ja sprawdzam. Gdyby czlowiek staral sie opisac to co czuje, obawiam sie ze zabraklo by slow :(

Jest trzecia nad ranem, ja pisze wiersz...
Do kogo? i o kim? no przeciez... no wiesz...
Umieram, usycham, wlasciwie juz dawno
Umarlem, bez Ciebie, poszedlem na dno...
Tak tesknie, tak bardzo, nie widzisz? naprawde...
Twe oczy, w nich widac juz tylko pogarde...
Za co? dlaczego? i wlasnie dla... po co?
Zostalem tu sam, jak pies wolny noca...
Zapomniec? nie umiem, nie chce, nie moge!
Tam jest, tam za mna, wciaz widze, te droge
Powrocic tam pragne i objac Cie mocno
Przytulic, poglaskac, przywitac Cie wiosna
I znowu spedzac zycie, lecz z Toba przy boku
Cos bredze, majacze, rozgladam sie wokol
Samotnie tu siedze, samotnie tez pisze
Opisze co slysze, a slysze tu cisze
I cisza i pustka i nic tutaj nie ma!
Twoj glos i Twoj usmiech ucieka za drzewa
Zapomne, to pewne, lecz czasu mi trzeba
A imie Twe, moje wciaz serce rozgrzewa

tuwim rzekl, ze kocha sie naprawde tylko raz, siebie i na cale zycie - klamal...

autor

D.R.

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-10 03:33:49

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie