spektakl życia
przedstawienie rozpoczęte
zasnęli klakierzy
sufler zwariowany
pusta widownia
cisza
jak makiem zasiał
podnosi się kurtyna
a ty grasz
dopóki życie trwa
bez scenariusza
bez oklasków
bez zbędnych rekwizytów
swoją rolę
w teatrze życia
autor
elka
Dodano: 2016-01-07 10:19:01
Ten wiersz przeczytano 871 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
super wiersz
Każdy z nas gra na deskach życia swoją rolę.Kiedy
dobiegnie ostatni akt,pozostają łzy.Pozdrawiam
Dobry wiersz.
Tak, wszyscy gramy na scenie, co zwie sie zycie, nie
potrzeba scenariuszy, ani rekwizytow.
Pozdrawiam elka i wszystkiego dobrego w Nowym Roku
2016.
Być aktorem, a nie statystą...
+ Pozdrawiam serdecznie
ładnie, do refleksji...gramy i to za darmo:)
pozdrawiam elka
To fakt scenariusz tutaj bywa nieprzewidywalny, a tatr
nigdy nie wiadomo jakie będzie miał zakończenie...
ładnie poprowadzona refleksja,
Do siego Roku Elu życzę:)
och życie
teatr życia i scenariusze spektakli
pisane przez los
wzruszająco zmysłowo Elu
pozdrawiam
Samo życie. Cieplutko pozdrawiam :)
każdy zakłada jakąś maskę
Dobry. W życiu jesteśmy i widzami i aktorami. Ważne,
jaką rolę gramy i jak nas zobaczą. Pozdrawiam.
Takie juz jest to zycie...
Jaki aktor taka rola... ;) a widownia jest wyrocznią i
surowym recenzentem, z którym warto się liczyć.
Miłego dnia :)
Dobry wiersz
dobry wiersz .. tylko sobie ja nie wyobrażam by w moim
życiu nie było po układane .. nawet droga która
prowadzi do domu ..