Splot ptaków

Z tomiku: "Katharsis et Agape".

Na niebie ptaki w locie się splotły,
W ponadziemskiej przestrzeni gnają przez świat.
A ktoś rozgrzewa grzechu kotły
I posyła, wplatając we włosy wiatr.

W sznurze radości ukryły głowy
I zapach kawy w powietrzu śpi.
Miłość zakochała się w nas do połowy
I uciekła, schowała się, i lśni.

Las śpiewa uparcie zielone arie,
Wierząc, że nam wrażliwość da.
A ja idę z wiatrem ramię w ramię,
I gnam przez ciemność, która trwa.

Wpatruję się na ptaki w locie splecione,
Które ciągle w przestrzeni gnają przez świat.
I trzymam na dłoni serce zranione,
Bo opuścił mnie nawet przyjaciel wiatr.

autor

Cristof7

Napisany: 2007-09-01 Dodano: 2007-09-05 21:34:15

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie