Spoglądając w dół

Patrzą ze sznura niezrealizowane marzenia,
Próżne były za życia do nich dążenia,
Zwisają na pętli wygasłe uczucia,
Krew ostygła, nie ma tętna czucia,
Wiarą i wartościami wiatr miota,
Taka była za nie do zapłaty kwota,

Na nic teraz łez nieszczerych strumień,
Na nic zdziwiony okrzyk ludzkich zdumień,
Sztuczne na pokaz w tłumie rozpaczanie,
Kłamliwe wspólnych chwil wspominanie,
Darmo oskarżanie drugiego za to winą,
Każdy z Was przecież jest Balladyną.

autor

Pan_Michał

Napisany: 2014-09-26 Dodano: 2014-09-26 16:17:59

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie