Spotkanie

Spotkałam siebie na moście
Na moście nieprzewidzianych zdarzeń
Jak się tu znalazłam, nie pamiętam
Wychyliłam się przez mostu barierkę
I w wodzie płynącej rzeki Nicość
Ujrzałam swe odbicie
A widok ten uwierz mi, nieciekawy
Zdziwił mnie i niemile zaskoczył
Czyżby to naprawdę ja?
Jakże inna niż senne marzenie
Czegoś pragnę, kiedyś wiedziałam czego
Ale teraz już nie wiem, ogarnia mnie dziwna pustka
Kiedyś bardzo kochałam, za bardzo i może za długo
I boję się, że zapomnę kogo
Moje ciało wciąż jeszcze domaga się miłości, czułości
Bo pięknie odpowiadało, na wszelakie dobre uczucia
Ale i ono powoli cichnie i cichutko umiera
Życie powykręcało mnie i jestem jak paragraf
Który zna przykazania i prawa
I co ciekawe sens człowieczego istnienia
Ale cóż z tego, skoro nie mam komu przekazać tych tajemnic
Bo nikt nie rozumie rytmu bicia mego serca
I nikt nie chce podążać ze mną w takt tej pięknej muzyki

autor

W.G.

Napisany: 2007-02-05 Dodano: 2009-05-26 13:50:56

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie