Spotkanie
Dwa kubki herbaty na stole
Ja i Ty
Siedzimy wpatrzeni w nasze oczy
Wsłuchani w rytm naszych serc
Chcesz coś powiedzieć a milczysz
Milczę a chcę coś powiedzieć
Dwa puste kubki
Ja i Twoje miejsce
Odeszłaś cicho jak duch
Siedzę wpatrzony w puste krzesło
Zasłuchany w rytm łez spadających na blat
Komentarze (4)
Piękny wymowny wiersz.
ciekawie, ładny klimat
Ładny wiersz, gdyby był mój, skróciłabym do: "dwa
puste kubki..."
Soczyste marzenia, nie zaleczą tak bardzo krwistego
braku.