Spotkanie
Zdobyłeś wreszcie.
Tak, to ten szczyt.
Najtrudniejszy.
Jesteś rozczarowany.
Myślałeś o satysfakcji.
Wchodzisz w głąb siebie.
Zupełnie niespodziewane
doznanie: wspomnienie szczęścia.
To musiało być dawno.
Dusza pamięta.
Szepczesz 'Boże, jesteś wielki'.
Klękasz; bez kompleksów.
Machasz ptakom, też szczęśliwym.
Wiesz, że wrócisz na dół - i n n y.
Komentarze (55)
Dziękuję karaszpiekla i Ahimsa za odwiedziny i ciekawe
komentarze.
szczęście i wiara,piękne połączenie
Miłego Dnia,pozdrawiam
Całkiem niedawno doznałem uczucia podobnego jak
opisałaś w wierszu.
Nie było ono może aż tak wzniosłe, tylko olśniewające,
wyciskające łzy szczęścia.
Pozdrawiam.
Jastrząb!
Tak, trochę zbieżny z Twoim ostatnim. Dzięki,że mi
kibicujesz.
Miły ciekawy wiersz...
Dzięki Zenek za refleksję. Pozdrawiam ciepło
Jedynie na tym świecie co nam zostało - Wiara
Pozdrawiam MMSku
Dzięki al-bo i Ziuka za odwiedziny.Miłego popołudnia
Wiesz, że wrócisz na dół - i n n y.
Właśnie tak! pozdrawiam Małgosiu:)
takiej wiary zazdroszczę... pozdrawiam
Witaj Weno Dzięki Weno za refleksje Pozdrawiam ciepło
Super wiersz Małgosiu przepełniony wiarą i ufnością.
Dodam od siebie; z prochu powstałeś marny człowiecze,
czując w piersi oddech wolności przez odejściem w
zaświaty i tak nie uciekniesz...
Madziu Oksani Naukowiec Dzięki za odwiedziny i
refleksje...;)
Zajrzeć w głąb siebie a potem znowu poczuć to
szczęście i wolność jak ptak.
Wraca się już bardzo odmienionym. Świetny wiersz.
Metamorfoza, silna wiara i ufność!
Natchniony energetyczny wiersz, pozdrawiam:-)