Spotkanie z niepełnosprawnymi
przyjechali
patrzyli bez słów
uśmiech
szybkie kroki
szybkie spojrzenia
uczyli pokory
milcząco
wiersz powstał po spotkaniu z niepełnosprawnymi, którzy odwiedzili moją wystawę portretów
autor
Miroczka 1
Dodano: 2015-01-19 14:56:28
Ten wiersz przeczytano 524 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
tak to są piękne słowa i chwała ci za to .....jednak w
życiu jest zupełnie inaczej...są drwiny skrywane
uśmieszki - wiem to smutne :-(
pozdrawiam
Dla mnie niepełnosprawni to
ludzie od których powinniśmy
się uczyć.
pozdrawiam
Sprawni inaczej, inaczej odbierają, to co wokół się
dzieje i są bardziej wrażliwi. Nie lubią litości za to
często z litością spoglądają na ciekawskich, którzy
wpatrują się w nich. Pozdrawiam autorkę serdecznie.
Wiersz bardzo interesujący. Pozdrawiam:)
Swietne mini:-)
Dobra miniaturka.
Refleksyjny wiersz i daje się też wyczuć napięcie,
które towarzyszyło Ci przy pisaniu tego wiersza? Dużo
ojjjjjjjjjj bardzo, dużo możemy się nauczyć od tych
ludzi…
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wizytę:)
jest Świat a na nim Ludzie, różni, powinniśmy się
uczyć, uczyć się nawzajem od siebie
Niepełnosprawni maja w sobie pewną pokorę i są zawsze
bliżej Boga od nas :))))))
Z ciszy można więcej wyczytać, trzeba tylko umieć
słuchać... Również pracowałam z młodzieżą
niepełnosprawną, uczą pokory, to prawda...Ujmująca
refleksja, podoba mi się-pozdrawiam ciepło
dziękuję Basiu za ciepłe słowa, była to młodzież
głuchoniema, a w ludziach sprawnych inaczej jest tyle
miłości do drugiego człowieka, powinniśmy brać z nich
przykład życzę miłego popołudnia
ciekawa mini ale wiesz co to cudownie,że ich przyjęłaś
,ja pracuję z niepełnosprawnymi intelektualnie
(autyzm)pozdrawiam serdecznie:)))