Spowiedź....

Tobie..

Nad brzegiem rzeki spowiedź się odbywa,
życie przed oczami spokojnie przepływa,
słuchają nas trawy i wierzby płaczące,
słucha nas nurt rzeki leniwie płynacej....

Jedna drugiej życie w skrócie opowiada
i własne rozterki w serce drugiej wkłada,
łzy po twarzach płyną powolnym strumieniem,
Narew je przytuli, utoną z westchnieniem....

Lecz ta spowiedź dziwna bo bez rozgrzeszenia,
jakby nie do końca doznała spełnienia ,
wszystko powiedziane zdawać by się miało,
lecz o jedno słowo było chyba mało....

Ja nie nalegałam Ty milczeniem zbyłaś,
i drażliwą strunę w sercu poruszyłaś,
zamknęłam się w sobie, jeden temat tabu,
dla mnie taki ważny , Tobie był zabawą....

........................................... ..........................

Pękło coś w mym sercu,
w proch się rozsypało,
póki wiatr nie rozwiał,
coś może zostało?


28.09.2006r.

autor

yolkaw

Napisany: 2006-09-28 Dodano: 2006-09-29 00:18:47

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie