Spowiedź setnym wierszem
... refleksja po stu dniach pisania...
Dziś chciałbym uczynić rachunek
sumienia,
W dzień setny pisania dla innych swych
wierszy,
Zapytać Was wszystkich, czy trzeba coś
zmieniać?
I myślę, że rady otrzymam najszczersze.
Me wiersze są proste, pisane od serca,
Ponieważ powstają głęboko gdzieś w
duszy.
Gdy jestem radosny, jak również w
rozterce,
Chcę nimi przeróżne tematy poruszać.
Jeżeli mam wierszem przekazać cokolwiek,
Go najpierw kieruję do swego sumienia.
Przyznacie mi rację, jeżeli Wam powiem:
- Sam muszę być czysty, by innych móc
zmieniać.
Dlatego przepraszam Was wszystkich
kochani,
Jeżeli czymkolwiek w sto dni uraziłem.
Być może głęboko mój wiersz kogoś
zranił,
Czy też komentarze pisałem niemiłe.
Za wiersz pełen złości przepraszam też
Jana,
Niesłuszne osądy zawarte w nim były.
Żałuję, że pycha na papier przelana,
W mych wierszach odbiła swój akcent
niemiły.
Pragnienie mam jedno; by pokój panował,
I miłość ogromna pomiędzy wszystkimi.
Więc nisko pochyla się dzisiaj ma głowa;
Wybaczcie mi wszystko, bym mógł być
szczęśliwy.
15.01.2009
Skaut
Komentarze (44)
w takim razie życzenia dla Ciebie Dobry Człowieku
kolejnych stu dni dobrej bo wartościowej poezji.
Pozdrawiam
Zawsze z przyjemnością czytam Twoje wiersze bo to są
słowa z serca płynące i zrozumiałe dla
wszystkich,gratuluję jubileuszu i życzę następnej
setki.
Ładny, serdeczny i jak zwykle przepojony miłości do
ludzi:)
Wiersze dyktowane przez erce łatwiej trafiają do
umysłów a twoje w przeważającej mierze takie były.
Gdyby jeszcze nie te zagadkowe głosy w początkowej
fazie byłoby wszystko OK.
Wszyscy pewnie wybaczą ale...Ale jeśli jest jeszcze w
tobie coś z egoizmu, z naiwności, lenistwa,
niesprawiedliwości, zazdrości, to nie czyń tego, co
chcesz, ale ucz się od Chrystusa kochać coraz bardziej
i coraz dojrzalej! Czy zamiast wszystkich norm
Dekalogu nie prościej byłoby przyjąć zasadę św.
Augustyna: ( jeśli zatem jesteś jak Bóg, to wtedy
– i tylko wtedy!!! - rób, co chcesz! )Kochaj i
rób co chcesz! Polecam lekturę św.Augustyna tam jest
więcej...tam się autor dowie więcej o sobie. Bo
zdobycie punktu na beju a wyrządzanie krzywdy komuś to
jeszcze nie świętość:(
tylko wiersze pisane od serca trafiają
Lubię czytać Twoje wiesze. Przyciagają dobrem i
mądrością. Ty też przyciągasz.(Chyba wpadniemy na mszę
do Ciebie. Może odprawisz kiedyś za bejowiczów:))))
Halo Skaucie! Wpierw moje gratulację Twego pięknego
jubileuszu setnego wiersza-którymi zdobisz naszą
Bejową rodzinę do której sam należysz-miło że i razem
możemy w jednym szeregu z Tobą czynić coś co zapewne
jest też częścią Twego powołania-przekazu piękna
naszej natury -piękna życia jakim się cieszymy i które
nas otacza i życzę jak to kiedyś- zadedykuję,,Jak
dobrze nam -zdobywać góry- i młodą piersią wchłaniać
wiatr"- choć nam ten czas ucieka życzę tego Tobie
szczerze na Twoją twórczą przyszłość w naszym
gronie..pomyślności!
Gratuluję,ładny wiersz i ładny jubileusz
Tak masz swój styl , wróciłam do Twoich pierwszych
wierszy . Prosto pisane , proste zdania , nawet
bliskie prozie . Czyta się jak opowieści , rymy nadają
gładkość w czytaniu . To tylko moje zdanie . Myślę ,
że masz w sobie dar do napisania ładnej powieści .
To ze czasami zdarza sie nam popelniac bledy jest
normalne ,ale w tym przypadku cieplo jakie wyplywa z
Twych wierszy przyćmiewa to wszystko.Zycze wszystkiego
co najlepsze i radosci na kolejne dni.
Gratuluję tej setki. Następnych setek wiersz Ci życzę,
pachnących radością serca i mądroscią mysli. :)
Twoje wiersze mają w sobie duszę ...i dlatego je
czytam ....bo nie dosyć ,że są sprawnym piórem
napisane to po prostu poruszają.Tak trzymaj do
kolejnych rocznic.Pozdrawiam :-)
Witaj Marku, gratuluje Jubileuszu , oraz pieknego 100
wiersza.Jesli tylko jestem, z wielka przyjemnoscia
Twoje wersy czytam.
Pozdrawiam.
Wiersz pięknie napisany gratuluję setnego wiersza
Pisz Poeto swoim stylem to Twoje piękno i wiedza a
także przesłania utrzymania wartości Człowieka
wyróżniają Twoje wiersze w poezji Ciesze się że
jesteś i piszesz Życzę wytrwałości radości w pisaniu
i dalszego rozwoju Pozdrawiam ciepło