Sprzecznie...

Czarne konie
Łez powozy
Dolina smutku
Kolce złociste
O kolorze krwistym
I znowu i znowu
Ranią me serce

Księżyca poświato
Tyś ucieczką dla głupich
I słońce głupich przywoła
Cóż zrobić
Gdy zaraz umyka
Ostatnia nadzieja
Wiara niczyja

Sensu inteligencjo
Azylu niewiernych
Cóż robić
Upadać czy się wznosić

Czerń bielą
Biel czernią
Marne perspektywy

Sprzeczność
Niepoprawność
Głupia rzeczywistość

autor

Szatynka

Dodano: 2007-05-28 13:58:06

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie