Spuszczam wzrok w dół

Paru ludzi nadal uważa że nigdzie nie dojdę,
Ale dotrę te skillsy i dorwę co mogę, nie spocznę.
Choć to nie to samo, serce pompuje krew,
Jak sądzę, gdy rano witam kacem kolejny dzień.
Pamiętam ostatni sen, i sam nie wiem po c.h.uj to
Wspomnienie, które wieczorem zapije wódką.
Mam Ciebie, mieliśmy siebie, znów robi się smutno,
I sam już nie wierze, że warto czekać na jutro.
I c.h.uj w to, jestem tutaj sam, mimo wszystkich,
I mój wzrok od niedawna pomija bliskich.
Gdy porządkuje myśli, mijając ulice nocą
wbije na telefon cyfry, sam nie wiem po co.
I Sam nie wiem dokąd idę, i zaraz znów się zgubie,
nie pytaj mnie o to, nic z tego nie rozumiem.
Mam dosyć, bo zobacz łatwiej żyć tutaj w sumie,
Bez sumień, bez myśli, prąc w jeden kierunek.


Piję alko żeby pozbyć się paru szarych komórek,
Mam dosyć być ponad gdy idę w szarym tłumie.
Mam dosyć, bo zobacz łatwiej żyć tutaj w sumie,
Bez sumień, bez myśli, prąc w jeden kierunek.
Stąd od niedawna swój wzrok ciągle kieruje,
Przed siebie, egoizm wziął nade mną górę.
I Sam nie wiem, po co oszukuje sam siebie,
nadal nie wyrzuciłem jej zdjęć choć powinienem.
I spadam w dół jak Pezet, mam żal do siebie,
Bo chce wiedzieć co u Ciebie, choć niż nie zmienie.
Albo nie chce wiedzieć, sam nic z tego nie wiem już,
Mam parę kartek na nich kurz, tusz i wiedzę.
Spuszczam wzrok w dół, nie chce patrzeć w twarze,
Które odbijają ból właścicieli pozbawionych marzeń,
I zasnę dziś jak co dzień z własnym przekonaniem,
Że jeden c.h.uj kim bez niej tutaj zostanę.

Nie ważne ile dałbym z siebie, i tak masz to w dupie. Pie r do le to już.

autor

emesa15

Napisany: 2011-06-29 Dodano: 2011-06-29 22:46:17

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie