Srebrny świt
Noc już drzemie, za oknem dnieje,
po ulicach mróz spaceruje,
chociaż zimno, serce się śmieje,
i radością dzień już smakuje.
Płot tak jakoś zerka magicznie,
jakby puszył się nową szatą,
srebrne oka są nader śliczne,
kuszą barwą srebrzystoszarą.
Srebrny ekran nęci skwapliwie,
biel rozbłysła gdzieś czarną plamą
kot przeciągnął się i leniwie,
toaletą ranną się zajął.
Świerk rozbłysnął sopel girlandą,
promyk spojrzał jak do lusterka,
smukła sosna z miną swą hardą,
z ciekawością też szybko zerka.
Świt przystanął lekko na chwilę,
dzień zostawił w muzyce ciszy,
jakby myślał, kto i na ile
tę melodię już dzisiaj słyszy.
Komentarze (12)
trąby wtórują sercu
magiczna pieśń
Pierwszy śnieg na górce leży,
biegnie Janek po saneczki,
tam już zjeżdża Hania żwawo,
Staś radośnie klaska brawo.
Zima, zima, zima ... .
Serce się śmieje :)
jodły świerki pięknie stoją
na placach do kupienia
wdzięcząc się strosząc igiełki
kup mnie, kup mnie... przekrzykują
Dam radość dzieciom,gdy w świecidełka przystrojona
na prezentach jak kwoka będę siedziała
i kto co sobie wymarzył... spełniała
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie..i serce się śmieje:)
piękna melodia wiersza -słyszę ją o świcie i kiedy
spać nie mogę:-)
pozdrawiam.
bardzo melodyjnie napisane, widzi się nie tylko
obrazy, ale słyszy też muzykę :-)
Zasrebrzyło się pięknym wierszem. :)
Piękny i na czasie wiersz, wspaniale się czyta.
Serdecznie pozdrawiam :)
"dzień zostawił w muzyce ciszy,"
Bardzo ladny wiersz:)Pozdrawiam.
Co tam że zima, ty dzień swój zacznij,
świat odbierając w ciepłej tonacji!
Pozdrawiam!
szczypie w ręce szczypie w uszy na dodatek śnieg też
prószy...
Ty tą melodię słyszysz i pięknie ją zanuciłaś w swoim
wierszu.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam+++