Średniowieczne disco
Kiedyś!
Piękne zwyczaje były
Gdy się pary łączy
Mężczyzna był rycerzem
A nie zwykłym zwierzem
Kobieta cudna damą
Teraz nie jest tą samą
Ich „miłość” jedyna
Cenna jak platyna
Nieprzerwanie powielana
Była im zarezerwowana
Dama była szczera
A mąż oddany
Dzisiaj inny świat mamy
Z baśni ludzi nie spotykamy
Zamiast rycerza znamy chama
Dama nie jest ta sama
Postęp zniszczył czary
Połamał miłosne konary
Uczucia wygasły
Jak świece zgasły…
Żyją ci śmiertelnicy
W upadku stolicy
A może trwają
Kłamstwa wyznają
Szukają mądrości
W tej ich „miłości”
Czasem pytają
Głośno gdybają
,„Co gdyby żył Twój pradziad
brachu
Czy nie umarłby ze strachu?”
Wyniszczone, co piękne!
Wyniesione, co wstrętne!
Wszystko zaczernione!
Prawdy zabrudzone!
A sumienie stłamszone!
Uczucia ograniczone
Do doznania i spełnienia
Ogólnie wyniszczenia…
Pytają i się zastanawiają
„Kim jest człowiek, co był?
W porównaniu z tym,
co będzie żył?”
2 wiersz na beju :)
Komentarze (2)
Być może...bo to co kiedyś było znamy z książek i
opowiadań, a jak było naprawdę? Człowiek był i jest
człowiekiem. Patrzymy na stare jakby było cudowne, a
tak naprawdę nie znamy przeszłości do końca.
Świat się zmienił na gorsze...to fakt. Ale na
szczęście nie wszyscy ludzie są tacy sami...nie
wszyscy ulegają temu co złe...Pozdrawiam cieplo.