Stalin

Trochę sztuczny.

Jaki ten Stalin był kiedyś malusi
Nie uwierzycie, siedzi obok swojej mamusi
Nie ma jeszcze tej charakterystycznej grzywusi
Zaraz pierwsze słowo z siebie wykrztusi
Następnie podpali, żydów udusi
Polaków też, tych z Białorusi

Ułożony, dość grzeczny
Nie wiedział świat, że niebezpieczny
Spełnił się los konieczny?
Obraz apokalipsy ostateczny?

Nie wytrzymam, miał takie oczy jak ja
Nieco niższy, ale
Zapomnijcie o całej tej 'padlinie'
Co to ją wybił, wieszał na linie
Nienawidzę cię ty mały Stalinie

Nie wytrzymam, jego ciało takie gładkie
Cieco gładsze niż moje
Co z tego że gwałcił wasze babcie
Wtedy przypominał małą żabcie
Zabijcie go panowie lub dla mnie go zostawcie

Nie wytrzymam, z jego oczu
Podobnych do moich
Czytam, że czegoś bardzo się boji
Czemu to dziecko się niepokoji
Przecież podoła własnej woli
Zabije każdego, niech ma, lecz powoli
Szkoda, że dziś tylko mnie to boli

/ Ludzie już nie robią sobie z niczego problemu /

Ale patrzcie, kiedyś Stalin był taki malusiu

autor

lauren

Napisany: 2009-02-02 Dodano: 2009-08-03 15:57:37

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie