Stanę na wierzchołku
Kiedyś stanę na wierzchołku świata
i krzyknę
że łaknę miłości
lecz nikt nie usłyszy
ludzie nie chcą słyszeć
kiedyś stanę tam na górze
i wszystkim pokażę
że miłość jest podstawą życia
lecz nikt nie zobaczy
ludzie nie chcą widzieć
kiedyś sfrunę z wierzchołka świata
i skrzydłami wszystkich ogarnę
bo miłość moja nie ma granic
lecz nikt nie poczuje
ludzie chcą czuć
lecz wciąż nie potrafią
autor
((Juliette))
Dodano: 2011-09-15 00:02:43
Ten wiersz przeczytano 366 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
...a ja uważam,że ludzie chcą i umieją czuć
miłość...jesteśmy stworzeni z Miłości i do
miłości...bardzo ładne przemyślenia zawarłaś w
wierszu,pozdrawiam serdecznie...
Wg mnie to miejsce wymaga poprawienia, odbiega od
przyjętej przez autorkę normy.
"lecz nikt nie poczuje
ludzie chcą czuć
lecz wciąż nie potrafią"
Poleć jak najwyżej.
Pozdrawiam:)
Masz rację, miłość nie ma granic. Czasami tak jest, że
ludzie nie wiedzą jak wielka jest jej potęga. Ciekawie
o niej napisałaś. Pozdrawiam:)
Sporo racji w wersach płynie. Ciekawie o miłości.
ciekawy wiersz, przeczytałam z zainteresowaniem