stany błogosławione

moja córka miała problemy [wcześniaczka] zupełnie
przypadkowo dostała zastrzyk wzmacniajacy płuca i jest
Ok.przed drugą ciążą ostrzegali :
"jakby co proszę przyjść pomożemy"

potem musiała być z matką w szpitalu szok doznała
traumy - była się panicznie wszystkiego co w białym
kitlu 2 lata z tym walczyliśmy

i co? kto? tu jest chore/chory?


dobry wiersz



podziwiam Cię,
aczkolwiek dużo sam przeszedłem
opadły mi ręce [na Twoją sytuację]

dzięki

Poruszający, wstrząsający do głębi:(

Bardzo Dobry. Mnie nic takiego nie dotknęło, ale
słyszałam o wielu przypadkach i nieprawidłowościach
:(

Niesamowity w przekazie!

zapomnialam dodac - swietny tytul, wlasnie w l.mn.

Dzięki

zaden facet nie zrozumie, co przezywa kobieta w takich
chwilach, mnie tez lekarz ochrzanil za pozna ciaze, bo
dziecko moze byc chore... cudem nie uszkodzil,
wypychajac mala lokciem podczas porodu:(

bardzo sugestywnie i prawdziwie ujelas to wszystko,
wspolczuje Celinko

Dziękuję bardzo, nie chciałam kreować się na
bohaterkę, ale mimo iż nie zostałam zgwałcona to
pogwałcono moje prawa, a wbrew logice lekarzy z
których zdaniem się bardzo liczę mam dwoje dzieci a
zalecano mi inaczej.

Gratuluję, Celino, świetnie ujęłaś temat, bardzo
osobiście nazwałaś rzecz po imieniu: "stan
błogosławiony". Wszyscy mający parcie na aborcję
zapomnieli, że to nie "stan przeklęty", a
Błogosławiony właśnie. Lepiej zajęliby się tym, jak
kobieta ma po ludzku rodzić...

przepraszam Celino, mnie również szlak trafia na takie
durne komentarze,
Celino, pomilczę czytając twój wiersz.

Amor; przedstawiając się na Beju wypisałeś wszystkie
szkoły jakie są na Śląsku powinieneś jeszcze dodać, że
kultury nie nauczyła cię żadna uczelnia niestety.
Co to za pytanie?!
Co ci do tego śląska klachulo?!
Pyrsk diosecki mamlasie.
Wybacz Celino, ale diabli mnie biorą na takie wyskoki.

Poroniłaś , czy to drugie?

Pomogła się za was.

Celinko dałaś świadectwo cierpienia
A cierpienie takie niemodne bo przecież media ukazują
wszystko prócz krzyża.
Jak Mądry jest Bóg ,że zesłał
Swego Syna by zbratać się z nami w cierpieniu.
Dziękuję i ja za ten prawdziwy wiersz.

Wstrząsający wiersz.
Porusza te struny, októrych często chcemy zapomnieć,
nazwać eufemistycznie, przemilczeć.

To cierpienie człowieka, w najgłębszym wymiarze i
powinno sie je móc wykrzyczeć, nazwać
naturalistycznie, realistycznie, tak, jak Ty Autorko
to zrobiłaś.

Obrazy, krew, rozpacz, brak krzty empatii ze strony
personelu medycznego, upokorzenie i ciemność,
samotność.

Także tytuł jest bardzo znamienny.
Bolesny i w jakimś wymiarze spajający i uwznioślający,
biorąc pod uwagę symbolikę chrześcijanską.


Wiersz jest ważny, równiez ze względu na obecną
dyskusję społeczno-polityczną.
Ukazuje dramat kobiety, dramat, do którego ustawodawca
może dołożyć kolejny, w postaci oskarżenia o
spowodowanie śmierci dziecka poczętego.

Gratuluję odwagi. Wiersz porusząjący i potrzebny.

Pozdrawiam bardzo.