Starość

No cóż bardzo smutne

Dziękuję za przeczytanie i uwagi :)
Zuleyko, masz rację, dzięki :)

Rozsypuje resztki chleba z dobrego serca ptakom niesie
radość, bo taka jest właśnie starość.

Piękny! Jeśli tylko mogę mieć malutką uwagę...wiersz
jest o starości...zatem:
"liść jesienny sfrunął, pomarszczony przez czas", nie
używałabym słowa starość w tym miejscu. Ale to
oczywiście Twój wiersz. I bardzo mi się podoba:)
Pozdrawiam cieplusieńko:)dziękuję za wizytę u mnie

nie zawsze musi być smutna przykra i samotna
pozdrawiam

wzruszył mnie ten wiersz ...nie zmienimy czasu kiedyś
przyjdzie do nas - przemijanie jest wpisane w nasze
życie :-)
pozdrawiam

każdy okres jest wspaniały

Obyśmy nigdy nie dożyli samotnej starości.Pozdrawiam:)

Starości dożyjemy wszyscy chyba, że nasze życie
skończy się wcześniej gwałtowną śmiercią lub w męce w
wyniku choroby. Co lepsze? Wszyscy i tak odejdziemy,
tyko w jaki sposób? Zatrzymujący wiersz. Pozdrawiam
serdecznie :)

Dziękuję za odwiedziny i komentarze.
Dobranoc :)

Poruszający obraz.

po co pisać o starości
to i tak nic nam nie zmieni
przecież nas to nie dotyczy
my są wcześniej urodzeni:)))

pozdrawiam z humorkiem:)))

pięknie o młodości "parę latek później..."
:)pozdrawiam:)

Bardzo smutne, ale nie ominie nikogo starość tyle że
nie wiemy jaka będzie nasza starość. Dobranoc

Starość i starzenie się - to pojęcia, które nie
zostały jeszcze jednoznacznie zdefiniowane. Starość
jest okresem trudnym O tym, że starość jest
nieunikniona wie każdy z nas, starzejemy się
wszyscy.Ważne, aby pogodzić się z losem i przeżyć
starość godnie, w otoczeniu kochających ludzi.