Staruszek i Królowa
Szron usiadł dziś na moim oknie,
maluje kwiaty na biało mrozem,
wiatrem zawiewa coraz mocniej,
a starzec straszy potężnym chłodem.
Biegnie i sapie żeby znów z nami,
pożegnać roczek, tak jak przystało,
miłe wspomnienia tam pozostawić,
na nowe spojrzeć z nadzieją, śmiało.
Odważnym krokiem podąża żwawo,
swoją wędrówkę wnet rozpoczyna,
ubywa kartek nam w kalendarzu,
ochoczo śmieje się i zacina.
Choć szczypie w uszy, nos i policzki,
zamarza wszystko też dookoła,
cudowną szatą świat otuliła -
oziębła pani, piękna Królowa.
Komentarze (170)
Pozdrawiam Oleńko
miłego wieczoru życzę
Dziękuje Olu :)
Dobranoc...
:)))))))miłego :)
:-) :-) :-) Halinko S rozbawiłaś mnie tą odwagą:-) .
Chociaż mi też jej czasami brakuje, żeby kogoś nie
zranić, albo nie poczuł że może jestem zarozumiała:-)
. Oczywiście Dziewczyny już poprawiam:-) . Miłego
'choć szczypie w uszy, nos i policzki' i po problemie
Oleńko :)))))
piękna zima już nadchodzi powoli ale ja ciepło
pozdrawiam
Wydaje mi się, ze Celinka ma rację. Miałam to napisać
wczoraj, ale odebrało mi odwagę:)bo tak w ogóle to
bardzo mi sie podoba.
Olu tak mi radzono - w wierszach dla dorosłych nie
stosujemy zdrobnień typu: nosek. Wiersz traci na
znaczeniu. Ciekawa treść - Pozdrawiam
Piękny opis zimy
Miło się Ciebie czyta.
Oczywiście wiersz mi się podoba.
Miłego wieczorku:-)
Miło mi KANON. Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie
Olu :)
Powiem krótko -
Ciebie chce się czytać...
Romantycznie o Staruszku Roku i pięknej Zimowej
Królewnie
Pozdrawiam Cię serdecznie!
Życzę miłego wieczoru...
Dziękuję Mili. Pozdrawiam
Dziękuję Mili. Pozdrawiam