Stary dąb

Weź mnie miły na spacer za rękę
W ciszy parku usiądźmy wtuleni
Na ławeczce co stoi pod dębem
Teraz w brązach i złocie jesieni.
Zasłuchani w cichutki szum liści
Co dywanem na trawie się mieni
Ukoimy serc naszych tęsknotę
Otuleni skrzydłami jesieni.
Promyk słońca rozbłyśnie wśród liści
W szumie dębu zatańczy nad nami
Czy to miły marzenia są tylko ?
Czy ten spacer ciągle przed nami..?

autor

Dar

Napisany: 2005-11-03 Dodano: 2005-11-04 00:03:39

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie