Stary zegar czas
Opleciona smutkiem
dzikim krzewem cierpienia
analizuje swoje szczęście
nieszczęście
moją miłość
tą jedyną największą
stary zegar czas
odlicza godziny samotności
bezwzględny egzekutor wciąż tyka
już nie płaczę
zamknęłam uczucia
są tylko moje
we mnie na zawsze
autor
Anna Futyra
Dodano: 2013-03-16 11:12:07
Ten wiersz przeczytano 857 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
ładnie. Pozdrawiam@
Ładnie napisane. Pozdrawiam
"Dziki krzew cierpienia" - czy pani słyszy jak to
brzmi?
Analizuje kogo?co? - tĘ miłość. Wypada pisać
poprawnie, skoro chce się tworzyć w swoim ojczystym
języku.
"Opleciona smutkiem" - przypomina tffu!rczość owego
automatycznego poety Kebaja262.
Ładnie. Chyba o jedną "jedyną" za dużo. Miłego dnia.
Na zawsze, dwa słowa
a ile w nich smutku
Pozdrawiam serdecznie