Starzejące się lustro

Nie pokazuj mi nieba, bo nudne.
Choć go nie znam, to tak jakbym znał.
Nie pokazuj mi gwiazd, bym zazdrościł
im że świecą na niebie wysoko.
Nie pokazuj mi słońca, bo za jasne
abym spojrzeć bez strachu w nie mógł.
Nie pokazuj księżyca, bo rozum oddala
i marsowe myśli wyzwala.

Zaklinam cię, wodo stawu magiczna twa moc
niech pokaże mi dalekich bliskich
a tych bliskich dalekich ukaże.
Niech odkryje mych oczu żywioły
i rytm serca na twarzy pokaże.

Ludzie dziś
coraz częściej tak patrzą na szkło.
Nawet gdy
srogiej zimy się lód już roztopi.
Ludzie tak
często długo potrafią spoglądać
ale widzą coraz mniej.
Przeklinają przy tobie
nie obchodzi ich, z czego to szkło.

autor

Wiwern

Dodano: 2010-05-20 00:07:07

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Zimny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie