stokrotka
wczoraj smutny szary trawnik
nie wie co go dzisiaj spotka
słońce mocniej zaświeciło
obudziła się stokrotka
i nieśmiało pnie się w górę
choć jest blisko ziemi matki
na cieniutkiej swej łodyżce
w słońcu grzeje małe płatki
strojna w białą sukieneczkę
z różowymi falbankami
uśmiechała się do słońca
rozmawiała z motylami
a motyle ogłosiły
z tylko sobie znanym wdziękiem
w całym parku już wiedziano
to co małe też jest piękne
Komentarze (79)
ciepło zmysłowo i ulotnie dla dzieci to frajda dla nas
to duza przyjemność - pozdrawiam
Prześliczne, szczególnie gdy ich dużo... Serdeczności
:))
Delikatny wierszyk, jak płatek stokrotki. Czuję wiosnę
w Twoim wierszu. Pozdrawiam
Przepraszam, za podwójne :robiłam:
Miłego dnia.
Śliczny ten wierszyk, mnie przypomina moje lata
dziecięce(Wracam myślami jak robiłam robiłam wianki na
głowę
z gałązek brzozy, przeplatanych stokrotkami...)Piękny.
Pozdrawiam
serdecznie. Miłego dnia. Dziękuję za dobre słowa w
komentarzu
dla mnie. Dzięki.
Pięknie, wiosennie;)
Woła więc wątła stokrotka:
Nie leć mój motylku, nie leć
tylko usiądź na mych płatkach
i spragnioną szybko przeleć.
Z małego piękna, składa się duże piękno i to jest to,
co pomaga nam poznać samych siebie :))) Pozdrawiam
serdecznie i dziękuje, za miłe słowa uznania u mnie.
Miłego dnia!
serdecznie dziękuję wszystkim czytającym i
komentującym ..miło mi gościć was pod moim wierszem
:-)
Narodziny życia , wspaniałe.:)))
Optymistycznie.:)))
Ładny, rytmiczny wiersz o stokrotce. Pozdrawiam
cieplutko :)
Małe jest piękne, bo jest poręczne i wszędzie się
zmieści. Pozdrawiam Cię. Dobrej nocy
Mam sentyment do tych drobnych, ale jakże trwałych
kwiatków. :)
Przepięknie o przyrodzie.
Pozdrawiam serdecznie.
kocham stokrotki i fiołki a one są malutkie i
piękne....