Strąceni do lochu

Może dlatego łatwiej nam siebie zrozumieć...

Nigdy o tym nie mówiłeś,nie takie problemy mają młodzi..
Podziwiam Twą siłę,
całe Twe życie budzi we mnie podziw,

Tłumaczyłeś przez dni kilka,
Kazałeś szukać małego szczęścia,
A ja odbijałam marzenia jak piłkę,
I wcale nie byłam dzielna..

Zgubiłam tatę,zgubiłam przyjaciela,
Nie wierzyłam w dobro mojego życia,
Lecz Ty się zjawiłeś,stworzyłeś wspomnienia,
O których chcę myśleć,bez skorupy,pokrycia..

Czuję Twój zapach,Twój dotyk i smak,
Lecz myśli już teraz toną gdzieś w snach,
Nie umiałam znów marzyć,żar tamtych dni,
Może nie zrozumiesz,ale zobaczysz moje łzy.

Ty też miałeś ciężko,nawet gorzej niż ja,
A mimo wszystko... marzysz co dnia..
Masz plany i cele,które ja straciłam.
Masz wielkie nadzieje,ja je zabiłam.

I dziś wstaję rano,z marzeniem byś był,
Marzenie się spełnia,odeszły złe dni,
Straceni przez los,strąceni do lochu,
Odnajdujemy się w nim,uczymy się kochać.

autor

szaallona

Napisany: 2007-06-15 Dodano: 2007-06-15 11:10:34

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie