Strach
Boje się myśleć i dalej iść!
Boje się jutra i innych dni!
Wiem, co już było
Lecz nie wiem co będzie…
i boje się
Strach mnie ogarnia kiedy go widzę
A jeszcze większy kiedy nie!
Myśli wirują i … boję się
Boję się chodzić po drogach tych samych
Boję się dalej rozmyślać nad tym
Wiem, że nie będzie tego ,co było
Lecz będzie to, co ma się zdarzyć
I trzeba walczyć!
I myśleć; lecz mało!
Bo każda wiara i każde staranie
jest dla nas strachem?
Czy wielkim wyzwaniem?
Strach jest normalny
Lecz czasem- przesadny!
Trzeba go zwalczać
I siłą, i sercem
Aby zapomnieć o nim... w swej męce!?!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.