***strach***
oczy są szklane
nie wiedzą co robić...
mały podmuch może je strącić
łatwo mogą się zbić, roztłuc
jestem w strzępach
kto mnie pozbiera?
kto mnie odnajdzie?
kto mi pomoże?
kto powie mi co mam zrobić?
boje się...
że nikt
oczy to wiedzą
dlatego płaczą....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.