strach na koniu

strach o przyszłość
sumienia wyrzut, nadzieja
czas pędzący jak koń cwałem
szybko, szybko, jeszcze szybciej
a ja nie mam juz sił, wcale

spadam z konia, niech sam pędzi
sama dojdę tam do kresu
gdzie spokojne łąki płożą
się pod wiatru podmuchami

spokojnymi ust ruchami
szepczę pieśń spokoju, Panie
Ty mi siły daj, bym doszła,
bez Ciebie – nie pójdę dalej

Warszawa, 29.05.2008

autor

merida1983

Dodano: 2008-07-07 08:59:06

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie