...strącona Twym łokciem lecę...

...strącona Twym łokciem....

....czy to ja??
patrzę w lustro..tak..ta sama twarz co wczoraj..
..chyba moja...
tak jak wczoraj...zapłakana...
nic nie warta...
tak to moja twarz...
poznam ją zawsze...
zawsze dostrzeże te oczy...
ten ból tryskający z serca...
pustego serca..
...nikt nie chciał w nim zamieszkać...
nikt nie wytrzymał.....
wszyscy uciekli...
jest puste...
i te dłonie....
dłonie bez lini życia...
dłonie trzęsące sie z nerwów bólu i płaczu...
...tego sie nie da nie dostrzec...
lecę....
lecę w dół strącona Twym łokciem...
kochałam ten łokieć...bo był Twój...
noc...
lecę...
powiew porannego powietrza muska mnie ramionami....
lecę....
łapię powietrze w dłonie...ucieka mi....
jak TY...też mi uciekłeś....
wracam...
Ciebie nie ma...
jest lustro...w nim ja...
znów zapłakana jak wczoraj....

...lecę...

autor

magia

Napisany: 2004-12-11 Dodano: 2004-12-11 18:41:17

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie