Strata ukochanego

Ten wiersz dedykuję osobie, dzięki której czulam się szczęśliwa, kiedy był blisko mnie.

Dlaczego tak krótkie kochanie?
Dlaczego między nami musiało nastąpić rozstanie?
Tak bardzo go kocham.
Jest mi tak bardzo bliski.
Jest jedyną osobą, która jest dla mnie wszystkim.
Przy nim czułam się piękna.
Wszystko dla niego robiłam.
Co było powodem, że go tak szybko straciłam?
Teraz pozostały mi tylko wspomnienia tych chwil, które z nim przeżyłam.
To właśnie przy jego boku wspanialego uczucia doświadczyłam.
Już nic nie mogę zrobić.
Nie mogę zmusić go do miłości.
Nie mogę z nim spędzać
ani dni smutku, ani radości.
Lecz jego imię już na zawsze w mym sercu zostanie.
A ja wciąż nie tracę nadziei,
że powtórzą się te cudowne chwile,
kiedy mnie przytulał i czule całował,
kiedy mnie dotykał i wpół obejmował.
Dziękuję mu za to,
że przy nim czułam się jak prawdziwa kobieta.
Przepraszam go,
że nie umiałam docenić jego starań.
Może to głupie, ale czuję się winna.
Może gdybym zachowywała się inaczej,
bylibyśmy jeszcze razem?

Dziękuję za tamte chwile.

autor

waflarka

Napisany: 2003-07-15 Dodano: 2007-10-20 15:22:45

Ten wiersz przeczytano 1219 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie