Stronnicy

Smaczek poezji i wolności twórczej. :)

Metrum wiersza regularnego to kanon. Jak numeryczność
białego, czy melodia wolnego. Łamanie kanonów
(świadome i celowe), to smaczek poezji.
Dzięki za kom. :)

Potknięcia w metrum rozgrzeszę. (Zresztą bywają i
celowe. Długie wiersze o regularnie powtarzającym się
rytmie działają usypiająco. Odbiegnięcie od tego
stałego rytmu "budzi" czytelnika.) Oczywiście pewne
minimum sprawności warsztatowej jest konieczne. Jednak
dla mnie najważniejsze jest to, by autor miał coś
ciekawego do powiedzenia.

Kto, bardzo mi miło. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam
:)

Pozostając w refleksji wiersza,

pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Ci bardzo, Mgielko:)

Bdb wiersz z prawdziwym przekazem.
Pozdrawiam :)

Jowiska, dzięki za info.
Smutno bardzo:(

Dziękuję Wam bardzo za pochylenie się nad tekstem.

I proszę o jakieś info, w że.z tym, o czym
przeczytałam w komentarzach - o jakimś "zakończeniu"
beja (???). Ktoś coś?

Zajrzyj do mojego ostatniego wiersza Elu

Niebanalnie, jak to u Ciebie.
Pozdrawiam :)

ciekawie ale i poetycko o relacjach piszący- czytelnik

Dla mnie też nie...
Pozdrawiam Elu :)

Wiersz dotyka problemu relacji między poetą a
czytelnikiem, ukazując metaforycznie, jak poezja może
zbliżyć ludzi i jednocześnie wywołać konflikty. W
końcowych wersach poeta sterylną kropkę, odcinają się
od idei bezpośredniego kontaktu z czytelnikiem.
Ciekawa refleksja.
(+)