STROP

Cieniutka nitka obiega krawędzie sufitu
postrzępiona spieszy się
Jezu! Jeżeli choć na chwilę zamknę oczy
sufit runie na mnie!

Sam od tygodni w tym pokoju
nie jem… od… o czym to ja…
zaraz sufit! - muszę się skoncentrować
nie mrugać bo będzie postępowało

uspokoić oddech żeby nie kichnąć
zawsze rano kicham
która jest godzina… jakoś szaro
to przedświt nie… to zmierzch chyba

Boże! Zasnę!… muszę coś
wiem - powoli podniosę się wpatrując
jednocześnie z całych sił w sufit, może się uda,
musi się udać… próbuję… już

a jak się nie uda… cholera jasna!
Leżę już tak dziesiątą dobę… tracę zmysły…
Mamo! gdzie mój samochodzik
wydaje mi się że przestrzeń otaczająca

filary wzroku poczęła pleść
warkocz z mojego spojrzenia… nie utrzymam…
co chwila czarne plamy przebiegają przez firmament
moich gałek o… dlaczego nie widzę sufitu!

Co to za czerwień…
jakaś krwista…
policzę do dziesięciu, raz, dwa, trzyyyy…
ale czy on tam… muszę się ogolić…

Inspiracją do napisania tego wiersza był obejrzany kiedyś film - Piękny umysł (ang. A Beautiful Mind)

autor

lonsdaleit

Napisany: 2010-05-13 Dodano: 2010-05-14 09:28:33

Ten wiersz przeczytano 774 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie