Stwory

Mój ból przepływa przez twoje zranienia
Coraz głośniejszy, niczym huragan
On wbija zęby w serce

Ty pozostajesz spokojny, masz w sobie ocean
Znalazłeś sposób, by to wszystko obejść
W ciszy odkryłeś ukojenie

W środku mam jedno z tych podziemnych jezior
Mieszkają tam istoty, które przetrwały bez powietrza
Egzotyczne i piękne, w świecie tak innym od tego teraz
Ślepe, sfrustrowane, bez zmysłów, bezgłośne

Może jedynie chcą się wydostać na zewnątrz
Poczuć na licach pieszczące ciepłem słońce
Wiedzieć jak to jest wypłynąć na powierzchnię
I pozwolić unosić się delikatnie na wodzie

Mogłabym im to pokazać, jeśli pozwolisz
Chcę zobaczyć twój świat
Pewnie ty też masz swoje stwory

autor

Andie122

Napisany: 2018-01-06 Dodano: 2018-01-06 17:48:38

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie